معنی جهانگرد و سیاح

گردشگر، توریست

ابن بطوطه

جهانگرد، توریست

سیاح

گردشگر، توریست، سیاح

بسیار سیر کننده، سیاحت کننده و جهانگرد

سیاح. [س َی ْ یا] (اِخ) رجوع به حاجی سیاح شود.

سیاح. [س َی ْ یا] (ع ص) بسیار سیرکننده. (غیاث) (آنندراج). سیاحت کننده. مسافر. (ناظم الاطباء): کار من با سیاحان و قاصدان پوشیده افتاد. (تاریخ بیهقی). سیاحی رسید از خوارزم و ملطفه ای خرد آورد. (تاریخ بیهقی).
نه در بحار قرارت نه در جبال سکون
چه تیز رحلت پیکی چه زود رو سیاح.
مسعودسعد.
خبر داری که سیاحان افلاک
چرا گردند گرد مرکز خاک.
نظامی.
غریب آشنا باش و سیاح دوست
که سیاح جلاب نام نکوست.
سعدی.

آفاق‌پو، سیاحتگر، جهانگرد، مسافر، گردشگر، جهاندیده

جهاندیده، سیاح

کسی که بسیار سیاحت و جهانگردی کند، جهانگرد، بسیارسیاحت‌کننده،

کسی که در شهرها و کشورها می‌گردد و سیاحت می‌کند، جهان‌نورد، گردشگر، سیاح، توریست،

سَیّاح، کسیکه بسیار سیاحت و جهانگردی نماید- جهانگرد- سیر و سفر کننده

(سَ یّ) [ع.] (ص.) گردش گر، جهانگرد.

(~. گَ) (ص فا.) سیاح، کسی که زیاد سفر می کند.

368